نرگس رضایی، روزنامه‌نگار ایرانی ساکن ترکیه روز یکشنبه سوم اسفند در صحفه خود در فیس بوک نوشت: امروز در ترکیه اتفاق بزرگی افتاد. اتفاقی به مراتب زیباتر از حرکت تیم فوتبال گالاتاسارای در فاجعه معدن سوما.
امروز در ورزشگاهی در ترکیه عکس زنان قربانی خشونت مردان و در راس آنها عکس “اوزگه جان اصلان” روی صندلی‌ها نصب شدند تا به یاد آورند زندگی‌های زیبایی که به خاطر خشونت مردانه از بین رفت. امروز عکس ها روی صندلی های ورزشگاه فریاد خاموش زنان بود. اما نقطه اوج درام زمانی بود که تماشاگران و بازیکنان قبل از آغاز بازی زیر پرچم بزرگ کشورشان جمع شده و خطاب به زنان قربانی فریاد زدند “ما شرمنده‌ایم”.
آنها بارها تکرار کردند که به خاطر زندگی از دست رفته این زنان شرمنده اند. هرچند خود در این ماجرا تقصیری نداشتند. اما به عاملان قتل و جنایت درس بزرگی دادند که بابت زندگی هایی که نابود کرده اند “شرمنده باشند” پیش خلق و وجدان خود.
امروز فریاد خاموش زنان قربانی از گلوی مردم برخاست. امروز صورت غمگین اوزگه جان که این روزها با مرگ غم انگیزش مردم را در حزن و اندوه فرو برده رساترین فریاد بود. باشد که همه جا صدای مظلومیت زن شنیده شود.
