این یادداشت در زمان انتشار کاریکاتورهای محمد منتشر شد. با هر عمل رادیکال طیفی از دمکراتها و دولتی ها بحث برسر دامنه آزادی بیان و “توهین” به “مقدسات” را آغاز میکنند. هدف این تبلیغات و دولا راست شدن ها برای مذهب و بطور کلی و اینجا اسلام، تحمیل یک عقب نشینی جدی به آزادی بیان و آزادی انتقاد است. مباحث بعد از ترور جنایتکارانه پاریس همین است. تلاش میکنند رابطه اسلام و تروریسم اسلامی را بشکنند و اسلام را از شمول انتقاد مصون کنند. سردبیر.
مرعوب نشوید! معذرت نخواهید!
درباره جنجال بر سر چاپ کاریکاتورهای “توهین آمیز“
آذر ماجدى
دنیا جنجال اسلامیست ها بر سر چاپ کاریکاتور محمد (پیامبر اسلام) در قالب یک تروریست را زیادی جدی گرفته است. عذرخواهی بعد از عذرخواهی به دولت ها و اوباش اسلامی تسلیم میشود. عذرخواهی این قداره بندان را بیشتر جری میکند و بیشتر کف بر دهانشان میاورد. گروگان گیری، ارعاب، شکنجه، جنایت و تحقیر و توهین به ارزشهای انسانی و حقوق آزادیخواهانه سلاح جریان اسلامی است.
این جنجال و آشوب توسط جریانات و دولت های اسلامی سازمان یافته است. اینها عمدتا باندهای سازمان یافته اسلامی اند و بعضا مردمی که بر مبنای تعصبات و خرافات مذهبی تحریک شده اند. از این نیروهای ارتجاعی نباید عذرخواهی کرد، از جریاناتی که یک دستگاه پیچیده سرکوب و ارعاب و یک ارتش تروریستی در سطح جهان سازمان داده اند، از کسانی که با توسل به ترور و جنایت و سرکوب زندگی مردم کشورهای اسلام زده را به گروگان گرفته اند، کسانی که از نوجوان ۱۲ ساله نیز برای پیشبرد عملیات انتحاری تروریستی شان نمیگذرند، از نیروهایی که دارای سیاه ترین کارنامه جنایت و سرکوب اند.
اسلامیست ها در حالیکه می زنند و میکشند، مظلوم نمایی میکنند. این سلاح آنهاست. جریان اسلام سیاسی انسان ها را بخاطر طلب کردن حق خود، بخاطر طلب آزادی و برابری شکنجه میکند، میکشد، سنگسار میکند، بطور روزمره زنان را تحقیر میکند، حق آنها را پایمال میکند، و برای عدم اجرای قوانین اسلامی شکنجه و اعدامشان میکند، و آنگاه زمانی که حقایق این جنایات افشاء میشود، به آنها “توهین” میشود، فغان بر میاورند که “حرمت شان” لگدمال شده است، “مقدس” میشوند. این گروکشی است. اسلامیست ها همانگونه که هر روزه انسان های بیگناه را گروگان میگیرند، زبل شده اند و میکوشند که وجدان های انسان های مترقی و انسان دوست را گروگان بگیرند. با توسل به استدلالاتی چون به “مقدسات مان توهین شده است”، “راسیسم رشد میکند”، “نفرت مذهبی تحریک میشود”، و “آزادی مذهب پس چی؟”، وجدان حساس دنیای متمدن و انسان دوست را به گروگان میگیرند. این راز بقای آنهاست.
براستی که دنیای بدون آزادی بی قید و شرط بیان و نقد، چه دنیای تاریک و ترسناکی است. این ارزشها طی مبارزات سخت و طولانی بدست آمده است. ما باید حق آزادی بی قید و شرط بیان و نقد را با تمام قوا پاسداری کنیم. هیچ چیز برای همه “مقدس” نیست. لذا هر کسی باید مجاز باشد تا هر ایده، شئی و یا اعتقادی را نقد و حتی تمسخر کند. تنها راه ساختن یک دنیای بهتر و انسانی تر حفظ این ارزشهای مقدس است. آزادی بیان و نقد ارزش مقدسی است که باید با تمام قوا حفظ شود.
“توهین به مقدسات” بهانه ای است برای اسلامیست ها تا تحریک و هیستریک شوند و دنیا را به آتش کشند. و مشکل اینجاست که هر حرکت و نمودی از دنیای آزاد و متمدن آنها را “تحریک” میکند و کف بر دهانشان میاورد. باید آنها را سرجایشان نشاند. باید به آنها آموخت که این سلاح دیگر کاربرد ندارد. باید مجبورشان کرد که به آزادیهای مدنی و حقوق انسانی احترام بگذارند، باید یاد بگیرند تا حقوق زنان و آزادی زن را رعایت کنند. باید بیاموزند که سلاح ارعاب و ترور دیگر کارساز نیست. چگونه؟ باید در مقابلشان ایستادگی کرد. باید عقبشان نشاند. باید از آزادی بی قید و شرط بیان، عقیده و نقد قاطعانه دفاع کرد. بهیچوجه نباید از آنها عذرخواهی کرد. اگر کسی باید عذرخواهی کند، این اسلامیست ها هستند که باید از دنیا بخاطر جنایتشان علیه بشریت عذرخواهی کنند.
فوریه ۲۰۰۶
