کنفرانس امنیتی مونیخ و سناریوی رژیم چنج
توطئه های دست راستی
آذر ماجدی
تلویحا اعلام می شود که در کنفرانس امنیتی مونیخ که در هفته پیش برگزار شد، مسیح علینژاد بجای جمهوری اسلامی، بعنوان نماینده ایران شرکت نمود. این دومین بار است که او در کنفرانس مونیخ شرکت می کند. سال گذشته همراه رضا پهلوی و دار و دستۀ ۶ نفره؛ امسال تنها.
طی دو سال گذشته چندین جایزه بین المللی غربی به علینژاد اعطاء شده است. دو جایزه همراه زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین، از کمیته یهودیان آمریکایی و جایزۀ شجاعت آکسی؛ بعلاوه، جایزه حقوق بشر هامبورگ در فوریه و جایزه بین‌المللی روزنامه‌نگاری در دسامبر ۲۰۲۳ در مراسم «گروه سیاست خارجی زنان» به او تقدیم شد. ظاهرا آمریکا و غرب او را کاندید مناسبی برای رژیم چنج می دانند. دادن پلاتفرم مشترک به او و زلنسکی نیز از اینرو است.
زلنسکی حاصل رژیم چنج، یا “انقلاب رنگی” در اوکراین است. جنبش میدان که به جریانات فاشیست در اوکراین پر وبال داد ساخته و پرداخته آمریکا و ناتو بوده است. در کنفرانس کمیته یهودیان آمریکا علینژاد با زلنسکی و بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا سخنرانی کرد و از بلینکن رسما درخواست رژیم چنج نمود. در کنفرانس مونیخ نیز کار مشابه ای انجام داد.
اهدای جایزه نوبل حقوق بشر به نرگس محمدی و لانسه کردن علینژاد در کنفرانس مونیخ بعنوان نمایندۀ زنان و مردم ایران تلاشهایی آشکار برای تدارک سناریوی رژیم چنجی در ایران است. در شرایطی که جنگ در خاورمیانه گسترش می یابد، باید این تحرکات را جدی گرفت. درخواست اپوزیسیون دست راستی از اسرائیل و آمریکا برای بمباران ایران بخش دیگری از همین سناریو است.
جنبش انقلابی مردم در سال گذشته دست رد به سینه این جریانات مرتجع، متحجر و مزدور زد و آنها را برای مدتی به حاشیه راند؛ گسترش جنگ در خاورمیانه بار دیگر فرصتی برای عرض اندام به آنها داده است. از اینروست که تلاش شده از سپیده قلیان که چهره ای شناخته شده و محبوب در میان جنبش چپ و کارگری بوده است، نامه ای دریافت شود. قرار است نام سپیده قلیان ویزای ورود آنها به جنبش انقلابی، رادیکال و آزادیخواه باشد. تلاشی برای اعلام آتش بس با جنبش چپ و کارگری. دارند آب را تست می کنند.
این نامه و نام ممکن است برخی را فریب دهد و برخی را ناامید کند؛ اما باید توجه داشت که در عالم سیاست رویداد های این چنینی کمیاب نیست. فعالین می آیند و می روند. اما جنبش رادیکال و انقلابی ادامه می یابد. باید با هشیاری مانع هر گونه تلاش برای به کجراه کشاندن جنبش رادیکال مردم برای سرنگونی و ایجاد یک جامعه آزاد و برابر و مرفه باشیم. طبقۀ کارگر در ایران از آگاهی بالایی برخوردار است. جنبش سال گذشته نشان داد که جنبش سرنگونی طلب در ایران به اهداف و منافع خود آگاه است. این آگاهی را باید گسترش داد و تعمیق کرد.
انقلاب شکست خوردۀ ۵۷ و تاریخ منطقه، بویژه در قرن ۲۱ نشان داد که دو قطب تروریسم دولتی و اسلامی عملا دست در دست هم کمر به نابودی زندگی انسانی بسته اند. ویرانی، قحطی، مرگ و کشتار تنها محصول تحرکات سیاسی – نظامی آنهاست. باید قاطعانه در برابر هر دو قطب ایستاد. باید روشن و صریح “نۀ” رسای خود را نه فقط به رژیم اسلامی، بلکه به این عناصر مزدور رژیم چنجی اعلام کنیم. نقشه های پلید هر دو قطب برای فریب مردم باید افشاء و طرد شود. جنبش چپ و کمونیستی در این میان رسالتی مهم بر عهده دارد.
۲۴ فوریه ۲۰۲۴
